کانتینرهای Docker می توانند از طریق کانال های تعریف شده با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و هر کانتینر دارای مجموعه منحصر به فردی از برنامه ها، کتابخانه ها و فایل های پیکربندی است. آنها می توانند شامل هر برنامه ای باشند و روی هر سروری اجرا شوند. این انعطاف‌پذیری و قابلیت حمل برنامه را بهبود می‌بخشد و آن را قادر می‌سازد در تنظیمات مختلف از جمله ابر در سایت، عمومی یا خصوصی اجرا شود.
ارکستراسیون کانتینری با Kubernetes
علاوه بر این، کانتینری‌سازی می‌تواند برخی از مشکلاتی را که ممکن است هنگام تلاش برای تکرار محیط استقرار خود برای آزمایش با آن مواجه شوید، کاهش دهد. برخلاف معماری برنامه‌های کاربردی سنتی که از شما می‌خواهد یک محیط آزمایش جداگانه را به صورت دستی بسازید، برنامه‌های کانتینری به شما اجازه می‌دهند در محیطی مشابه با جایی که برنامه خود را اجرا می‌کنید آزمایش کنید.
کانتینرها همچنین امکان استقرار و اجرای چندین مؤلفه برنامه را در یک معماری میکروسرویس می‌دهند. این بدان معنی است که منابع برنامه شما از سخت افزار یکسانی استفاده می کنند و کنترل بیشتری بر هر جزء و چرخه عمر آن دارید. کانتینرها سبک تر از ماشین های مجازی هستند زیرا از هسته سیستم عامل میزبان (OS) استفاده می کنند و به هایپروایزر نیاز ندارند.
با یک آزمایش رایگان میزبانی برنامه یا میزبانی پایگاه داده ما شروع کنید. برنامه های ما را بررسی کنید یا با فروشندگان صحبت کنید تا بهترین مناسب خود را پیدا کنید.
شما منابع Kubernetes را به صورت اعلامی می سازید. ابتدا تمام الزامات را در یک فایل پیکربندی YAML تعریف می کنید. برای استقرار یک کانتینر، Kubernetes بهترین میزبان (ماشینی که یک گره را میزبانی می کند) را پیدا می کند که تمام الزامات موجود در آن را برآورده می کند. Manifest.yml فایل. سپس، به طور خودکار استقرار خوشه را در آن گره برنامه ریزی می کند. Kubernetes همچنین چرخه حیات کانتینر را بر اساس تنظیمات تعریف شده مدیریت می کند.
برنامه های مدرن پیچیده هستند و نیاز به نصب چارچوب ها و کتابخانه های مختلف بر روی دستگاه شما دارند. خوشبختانه، شما می توانید برنامه خود و منابع مورد نیاز آن را یکپارچه کنید.
علاوه بر این، کانتینرهای Docker مستقل از سیستم هستند و می‌توانند در هر محیطی که از موتور Docker پشتیبانی می‌کند، اجرا شود و مهاجرت را بدون دردسر می‌کند.
در محیط‌های ابری، فناوری کانتینری‌سازی این امکان را فراهم می‌آورد که کارایی عملیاتی، قابلیت حمل در هنگام مهاجرت، سازگاری محیطی و مقیاس‌بندی یکپارچه را فراهم کند.
Kubernetes می‌تواند ظروف Docker را با ردیابی وضعیت هر گره در یک خوشه انعطاف‌پذیرتر کند. به طور خودکار راه اندازی مجدد می شود، گره های شکست خورده را جایگزین می کند، و گره های پاسخگو را که بررسی های سلامت را پشت سر نمی گذارند، از بین می برد. تعادل بار بیشتر تضمین می کند که گره ها بیش از حد کار نمی کنند.
اگر می‌خواهید بین Docker و Kubernetes تصمیم بگیرید، بعید است به یک پاسخ قطعی برسید. این دو فناوری به قدری متفاوت هستند که نمی توان مستقیماً آنها را با هم مقایسه کرد.
Docker Swarm یک گزینه عالی برای کار با چند گره و برنامه های نسبتا ساده است. با این حال، اگر گره‌های بزرگ را برای برنامه‌های مهم سازماندهی می‌کنید، از ویژگی‌های امنیتی، نظارت مداوم، انعطاف‌پذیری و انعطاف‌پذیری Kubernetes بهره بیشتری خواهید برد.
داکر در مقابل کوبرنتیس
Kubernetes و Docker همچنین مجموعه ای غنی از قابلیت ها را ارائه می دهند که به تعیین نحوه اجرای اجزای مختلف برنامه کمک می کند. این باعث می شود که به راحتی برنامه خود را به دلخواه به روز کنید. علاوه بر این، مقیاس‌بندی یکپارچه است، زیرا می‌توانید کانتینرهای Docker را به سرعت ایجاد کنید، و Kubernetes می‌تواند خوشه‌ها را با حداقل مداخله دستی مقیاس‌بندی کند.
Docker Swarm راه حل ارکستراسیون کانتینر منبع باز بومی Docker و جایگزینی برای Kubernetes است. مقیاس‌بندی، شبکه چند میزبان، متعادل‌سازی بار خودکار و سایر ویژگی‌های مورد نیاز برای استقرار و مدیریت کانتینر انبوه – بدون وابستگی به ابزار هماهنگ‌سازی شخص ثالث را ارائه می‌دهد. این یک فرآیند نصب ساده دارد، سبک وزن است و اگر قبلاً به اکوسیستم Docker عادت کرده اید، به راحتی قابل ادغام است.
این فرآیند کانتینری‌سازی نامیده می‌شود و مستلزم ترکیب برنامه‌ها و تمام وابستگی‌های ضروری آنها در یک واحد مستقل – کانتینر است. بسته‌بندی برنامه‌ای مانند این، آن را قابل حمل‌تر و راحت‌تر برای استقرار و مدیریت می‌کند.
اکنون مشخص شده است که Docker و Kubernetes موارد استفاده متفاوتی دارند. شما از Docker برای بسته بندی و حمل و نقل برنامه ها و کار با یک گره استفاده می کنید. در همین حال، Kubernetes برنامه‌های کاربردی را در مجموعه‌ای از گره‌ها گسترش و مقیاس‌بندی می‌کند. علاوه بر این، Kubernetes فقط کانتینرها را مدیریت می کند و برای ساخت آنها به نرم افزار جداگانه نیاز دارد.
جزء اصلی Docker موتور Docker است که میزبان کانتینرهای آن است. Docker Engine روی سیستم عامل میزبان اجرا می شود و برای دسترسی به منابع سیستم با کانتینرها تعامل دارد. داکر همچنین از فایل های پیکربندی YAML استفاده می کند که نحوه ساخت یک کانتینر و آنچه در داخل آن اجرا می شود را مشخص می کند. این یکی از دلایل قابل حمل بودن داکر و عیب یابی آسان است.
چارچوب Kubernetes از اجزای کلیدی زیر برای ارائه ارکستراسیون کانتینر استفاده می کند:
گره – یک ماشین کارگری که Kubernetes کانتینرها را روی آن مستقر می کند
خوشه – گروهی از گره های متصل. داشتن چندین گره به تعادل بارهای کاری کمک می کند و از اجرای برنامه حتی در صورت شکست یک گره اطمینان می دهد.
Kubelet – عاملی که روی هر گره اجرا می‌شود و اطمینان می‌دهد که کانتینرها طبق انتظار اجرا می‌شوند
کنترل سطح – مجموعه ای از فرآیندها که وظیفه کنترل همه عملیات را دارند
غلاف – شیئی که کانتینرهای مستقر در یک گره را کپسوله می کند. یک پاد اساساً یک نمونه برنامه است و کوچکترین شی ای است که می توانید در Kubernetes ایجاد کنید.
پلتفرم ابری پر از ویژگی ها و عملکرد بالا Kinsta شامل Kubernetes برای حداکثر مقیاس پذیری است.
Kubernetes یک گزینه عالی برای سازمان هایی است که نیاز به استقرار و مدیریت تعداد زیادی کانتینر دارند. مدیریت چرخه حیات کانتینرها با ابزارهای ارکستراسیون به نفع تیم های DevOps است که آنها را در جریان کار یکپارچه سازی/توسعه مستمر ادغام می کنند.
Docker Swarm
داکر در سال 2013 راه اندازی شد و امکان کانتینری شدن را با کارایی بی نظیر و سهولت استفاده فراهم کرد. ویژگی‌های نوآورانه آن به چندین مورد اشاره می‌کرد که قبلاً توسعه‌دهندگان را از تمرین توسعه مبتنی بر کانتینر بازمی‌داشت.
ارکستراسیون کانتینر فرآیند خودکارسازی عملیاتی مانند استقرار، مدیریت، مقیاس‌بندی، متعادل‌سازی بار و شبکه‌سازی است که برای اجرای آنها به حجم کاری کانتینری نیاز است. همه اینها در مقیاس در چندین گره رخ می دهد که به عنوان خوشه شناخته می شود و به یک برنامه اجازه می دهد بدون وقفه در محیط های مختلف مستقر شود.
Kubernetes که با نام K8 شناخته می‌شود، یک چارچوب سازماندهی کانتینر با منبع باز و مقیاس‌پذیر است که از یک API برای خودکار کردن فرآیند اجرای برنامه‌ها در سراسر شبکه و مقابله با پیچیدگی‌های ناشی از آن استفاده می‌کند. گوگل آن را توسعه داد و در سال 2015 آن را به صورت منبع باز در اختیار بنیاد محاسبات بومی ابری قرار داد.
مزایای دیگر عبارتند از:
استفاده بهینه از منابع
نظارت بر سلامت نرم افزار
عملیات خودکار مانند استقرار خودکار و خود درمانی
ارکستراسیون ذخیره سازی
Docker برنامه‌ها را روی یک گره ارسال و استقرار می‌دهد و Kubernetes برنامه‌ها را در میان مجموعه‌ای از گره‌ها مدیریت می‌کند. وقتی Docker و Kubernetes با هم مستقر شوند، می توانند از یکدیگر سود ببرند و به برنامه ها مقیاس پذیری، چابکی و انعطاف پذیری می دهند.
با این حال، در حالی که Kubernetes و Docker متمایز هستند، هدف مشترک ارائه برنامه‌های کانتینری مقیاس‌پذیر را دارند. آنها نه رقیب هستند و نه متقابل. آنها تیم کاملی را می سازند.
داکر و کوبرنتس
داکر چیست؟
هیچ محدودیتی برای آنچه می توانید با ادغام استراتژیک Docker و Kubernetes به دست آورید وجود ندارد. هر دو فناوری قدرتمندی هستند که می توانند طیف وسیعی از وظایف را انجام دهند. این دو پویا موفقیت زیادی در محاسبات بدون سرور، استقرار چند ابری، مدیریت میکروسرویس ها و یادگیری ماشین داشته اند.
همه برنامه ها، پایگاه های داده و سایت های وردپرس خود را به صورت آنلاین و زیر یک سقف دریافت کنید. پلت فرم ابری پر از ویژگی ها و عملکرد بالا ما شامل موارد زیر است:
راه اندازی و مدیریت آسان در داشبورد MyKinsta
پشتیبانی تخصصی 24 ساعته
بهترین سخت افزار و شبکه Google Cloud Platform که توسط Kubernetes برای حداکثر مقیاس پذیری ارائه شده است
یک ادغام Cloudflare در سطح سازمانی برای سرعت و امنیت
مخاطبان جهانی با حداکثر 35 مرکز داده و 275 PoP در سراسر جهان به دست می‌آیند
نرم‌افزارهای مدرن به شدت به میکروسرویس‌ها متکی هستند، مؤلفه‌هایی که به‌طور مستقل در حال اجرا هستند و می‌توانید به راحتی آنها را مستقر کرده و به سرعت به‌روزرسانی کنید. کانتینرها برای میزبانی معماری میکروسرویس مفید هستند. با این حال، با پیچیده تر شدن برنامه ها، مدیریت، نگهداری و انتقال آنها در محیط های مختلف به صورت دستی دشوار است. این منجر به ظهور راه حل های ارکستراسیون کانتینر شده است.
Docker و Kubernetes با هم بهترین راه برای ایجاد یک محیط توسعه نرم افزار سازگار و کارآمد هستند. Docker تضمین می‌کند که برنامه‌های شما سریع و سیستم‌عامل هستند، در حالی که Kubernetes تضمین می‌کند که حداکثر زمان کار، متعادل‌سازی بار مناسب و توانایی مقیاس‌سازی خوشه را به دلخواه دارند.
در حالی که چندین فن‌آوری کانتینری‌سازی وجود دارد، Docker محبوب‌ترین و شناخته شده‌ترین آن باقی مانده است. این یک ابزار کانتینری‌سازی منبع باز است که اکوسیستمی را ایجاد می‌کند که در آن می‌توانید برنامه‌های خود را استقرار، مدیریت و به اشتراک بگذارید.
با این حال، “یکی در مقابل دیگری” بر اهمیت درک این دو تأکید می کند. چه کار می کنند؟ چگونه این کار را انجام می دهند؟ هر کدام چه مزایایی دارند؟ این مقاله به بررسی این سؤالات می‌پردازد تا به شما کمک کند بفهمید هر ابزار در کجای فرآیند توسعه شما قرار می‌گیرد.
Kubernetes و Docker: ابزارهای مختلف برای وظایف مختلف