رسانه های آمریکایی در حالی که حتی تصویر یک جسد از دانش آموزان را نشان ندادند و به بازتاب تصاویر هوایی و حاشیه ای پرداختند که طی روزهای متوالی، آواربرداری متروپل را زیر ذره بین داشتند.
«نیویورک تایمز» در گزارشی از معمای نبود تصاویر خشونت‌بار در دبستان «راب» تگزاس پرده برداشت و نوشت که عکاسان اجازه حضور در محوطه مدرسه را نداشتند و پلیس هیچ تصویری از صحنه جرم منتشر نکرد.
گزارش فوق از این واقعیت پرده برداشت که نه قوانین و مقررات حوزه خبر و روزنامه‌نگاری بلکه نظامیان در این زمینه تصمیم‌گیر هستند. همان گونه که پیشتر اشاره شد مقامات نظامی و امنیتی در حوزه سیاست خارجی و بین‌الملل نیز بر خبرنگاران و عکاسان حکمرانی می‌کردند.
افزون بر تاکتیک‌های رسانه‌ای که به آن اشاره شد، رسانه های آمریکا تکنیک‌های ظریف دیگری نیز به کار گرفتند که عبارتند از: «توجه اندک به اعتراض‌های مردمی در مورد قوانین مرتبط با حمل سلاح»، «کم‌رنگ نشان دادن مسئولیت دولت و حاکمیت آمریکا در برابر این حادثه»، «القای این نکته که مساله حمل سلاح، مساله‌ای قانونی و حقوقی و خارج از توافق بایدن است»، «تقلیل تیراندازی مرگبار به اختلاف‌های دو جریان اصلی سیاسی» و در پایان نیز «تقلیل مساله تیراندازی از مساله‌ای سیاسی-امنیتی به مسائل روانی، فرهنگی-آموزشی».
به عنوان نمونه دیپلماسی ایران هفته گذشته با تحریم‌ها و اظهار نظرهای مقامات غربی درباره ادعای ارسال پهپاد به روسیه و استفاده از آن در جنگ اوکراین مواجه بود که مجددا تهران و پایتخت‌های غربی را در فضای تنش قرار داده است. با وجود اینکه ایران این ادعاها را رد کرده اما رسانه‌های غربی به مساله ارسال پهپاد بسنده نکرده و بحث و ادعاهای خود را حتی به حضور مستشاری ایران در کریمه کشانده‌اند.
بنابراین می بینیم که مقامات و رسانه‌های غربی در روزهای اخیر پوشش و اظهارات گسترده‌ای را درباره آنچه ارسال پهپادهای ایرانی به روسیه می‌خوانند، به پا کرده‌اند.
بازیگران اروپایی و آمریکا می‌کوشند با استفاده از جریان‌سازی خبری به کمک رسانه‌هایی که در اختیار دارد یا رسانه‌های وابسته‌ای که به نوعی خوراک تبلیغاتی خود را از رسانه‌های غربی دریافت می‌کنند و همچنین از سوی رسانه‌هایی که دارای اهداف مشترکی علیه جمهوری اسلامی ایران هستند، سناریوی‌های مختلفی را طراحی و به شیوه‌های مختلف، تهران را در مجامع جهانی محکوم کنند. آنها همچنین در صددند از طریق جوسازی رسانه ای با هدایت و جهت‌دهی به افکار عمومی جهان، بستر را علیه جمهوری اسلامی ایران از تحریم تا سایر اقدامات فراهم کنند.
امروزه نیز رسانه‌های غربی نقشی اساسی در ایجاد و تغییر نگرش افراد به جهان پیرامون و واقعیت‌های زندگی دارند، زیرا رخدادها را آن‌گونه که می‌خواهند بازنمایی می‌کنند. از همین رو رسانه‌ها یکی از عوامل مؤثر بر ساخت ذهنیت یکایک افراد جامعه درباره یک موضوع مشخص و به عنوان ابزار بازنمایی جهان واقعی و پیرامونی به شمار می‌روند.
در این جهت رسانه‌های وابسته به نظام سرمایه‌داری، متناسب با اهداف و ایدئولوژی خاص خود، تصویری از شرق بازنمایی می‌کنند که میان آن تصویر بازنمایی‌شده و روایت شکل‌گرفته از آن با واقعیت، تفاوتی آشکار وجود دارد.
سناریوی تکراری و دائمی «ایران هراسی»
عکاسان مطبوعاتی تنها توانستند آنچه را که خارج از مدرسه قابل مشاهده بود، ثبت کنند. رسانه‌ها به تصاویر پس از تیراندازی دسترسی نداشتند. بنابراین تصمیم‌گیری درباره انتشار تصاویر گرافیکی از این وضعیت غیرممکن است.
همچنین غول های رسانه ای غرب در حالی کوچک ترین مسائل و مشکلات داخلی ایران را برجسته می کنند که چشمان خود را بر روی بزرگترین مصائب خود بسته اند. نمونه عینی آن همزمانی ۲ رخداد فروریختن ساختمان متروپل در آبادان و تیراندازی در تگزاس بود که رفتار متفاوت رسانه‌های غربی در میزان و چگونگی پوشش اخبار مرتبط با آنها از استانداردهای دوگانه این رسانه‌ها در کار ویژه خبررسانی حکایت می کرد.
با نگاهی به سرخط عناوین رسانه های غربی، نگاه ضدچینی و ضدروسی آنها مشخص می شود. آنها در حالی ایران و برخی بازیگران را به کمک تسلیحاتی به روسیه متهم می کنند که خود همواره خبر ارسال میلیاردها دلار اسلحه و کمک‌های مالی به اوکراین یعنی حمایت از یک طرف جنگ را با افتخار منتشر می‌کنند.
بررسی آثار موجود نشان می‌دهد امروزه رسانه‌های غربی، وقایع و حوادث جهان را با نگاه خود رصد و به مخاطبان منعکس می‌کنند و مخاطبان آنها به طور عمومی واقعیتی تخریب‌شده را در می‌یابند و فهم ناقصی از یک رویداد واقعی کسب می‌کنند. در بیشتر این متون هدف اصلی مقابله با بازیگران و قدرت های شرقی و مهار و جلوگیری از گسترش و نفوذ منطقه ای و بین المللی آنها است.
