حمیدرضا عزیزی عضو موسسه آلمانی امور امنیتی و بینالملل در برلین به المانیتور گفت: دولت حسن روحانی (رییس جمهوری پیشین ایران) تلاش داشت یک سیاست خارجی متوازن را دنبال کند و بر این باور بود که روابط عادی با غرب کلید گسترش روابط با شرق است و بالعکس. اما از زمان آغاز کار رئیسی در سال گذشته، سیاست خارجی ایران به تدریج به معنای سنتی کلمه ضد غربی شد.
المانیتور با اشاره به سخنرانی مجازی سید ابراهیم رئیسی رییس جمهوری اسلامی ایران در نشست بریکس و اعلام آمادگی تهران برای به اشتراک گذاشتن قابلیتهای گسترده خود و پتانسیل لازم جهت کمک به بریکس بمنظور دستیابی به اهدافش، افزود: اکنون با ورود ایران، به ارزش بریکس افزوده خواهد شد زیرا این کشور یک چهارم منابع نفت جهان را در اختیار دارد و دومین کشور دارنده بیشترین ذخایر گازی در جهان است.
با اینحال وی افزود: با توجه به پتانسیل بسیار بالای اقتصاد ایران، دستیابی به منافع بریکس بدون لغو تحریمهای غرب بسیار دشوار خواهد بود. تهران چندین مسیر مانند سازمان همکاری شانگهای و سازمان همکاری اقتصادی و راهگذر بینالمللی شمال–جنوب را به صورت همزمان با احیای برجام دنبال میکند.
اشوک سواین استاد دانشگاه اوپسالا سوئد نیز با توجه به تعامل عمیق تهران با پکن و مسکو به این پایگاه خبری، گفت: ایران با پیوستن به بریکس سود قابل توجهی به دست خواهد آورد، زیرا این کشور قصد ندارد متحد غرب باشد و روابطش با چین و روسیه بیشتر به عنوان یک متحد است نه یک رقیب. به عنوان بخشی از بریکس، از نظر اقتصادی و دیپلماتیک دستاوردهای زیادی برای ایران وجود دارد.
المانیتور در نتیجه گیری گزارش خود نوشت: در نهایت، بریکس میتواند به باشگاهی از بزرگترین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان انرژی در خارج از ایالات متحده تبدیل شود. مدتی است که این گروه روی سیستم پرداخت متقابل، آژانس رتبه بندی اعتباری، بانک ارزی و مکانیزم ذخیره کار می کند. به این ترتیب، کشورهای عضو ممکن است از تحریم های ایالات متحده بگریزند.