حزب کارگر استرالیا برای کاهش ۴۳ درصدی گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۳۰ هدفگذاری کرده است که مورد حمایت گروههای کسبوکار است، اما هواداران محیط زیست میگویند این رقم را باید به ۶۰ تا ۷۵ درصد نزدیک کرد.
این هدف استرالیا را با کشورهایی از جمله کانادا، کره جنوبی و ژاپن همسو می کند، اما نمی تواند با متحدان کلیدی خود از جمله ایالات متحده و بریتانیا مطابقت کند. به باور شماری از کارشناسان این قانون تا حد زیادی نمادین است، و جزئیات در مورد چگونگی کاهش آلودگی هوا در واقع به بحث های آینده واگذار شده است.
محققان بعد از آتشسوزیهای ویرانگر ۲۰۲۰-۲۰۱۹ در جنگلها، دولت او را به «غفلت عمدی در امور اقلیمی» و کوتاهی در حفاظت از تنوع زیستی متهم کردند.
استرالیا از عرضهکنندگان بزرگ سوختهای فسیلی است و اگر سوختهای صادراتی این کشور را هم حساب کنیم، مسئول ۳٫۶ درصد تصاعد جهانی است.
در حال حاضر دولت استرالیا تصمیم دارد اقداماتی را در زمینه افزایش استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی انجام دهد.
گزارش های خبری نشان میدهد در دولت جدید استرالیا، از اوایل این ماه میزان حذف کربن افزایش یافته است تا به هدف به صفر رسیدن آن در سال ۲۰۳۰ دست یابند و این کشور همگام با دیگر کشورهای توسعه یافته بر تعهداتش با پیمان تغییرات اقلیمی پاریس پایبند بماند.
اما استرالیا هنوز وابستگی زیادی به سوختهای فسیلی دارد و سیاستهای اقلیمی در سقوط سه نخست وزیر در یک دهه نقش داشته است.
نگاهی به اقدامات صورت گرفته در خصوص مبارزه با تغییرات اقلیمی در استرالیا نشان می دهد در این کشور از یک سو قانونگذاران طرفدار مبارزه با پدیده گرم شدن زمین میکوشند توازن قوا را در پارلمان کنترل کنند، بر کاهش شدیدتر و سیاست های رادیکال مانند ممنوعیت استفاده از معادن جدید زغال سنگ فشار وارد می کنند.
این در حالیست که در سوی دیگر، مشاغل بزرگی در استرالیا وجود دارند که متعهد به ایجاد تغییرات شدید در زمینه تغییرات اقلیمی هستند اما از حرکت سریع میترسند و نمیخواهند اقتصاد متکی به صادرات سوخت فسیلی را به خطر بیندازد.
در تیرماه سال جاری تظاهرات جمعی از مردم استرالیا در اعتراض به تغییرات اقلیمی در شهر سیدنی با مداخله نیروهای پلیس به خشونت کشیده شد. پلیس استرالیا با حمله به اعتراضات خیابانی مردم به تغییرات اقلیمی در سیدنی ۱۱ نفر را دستگیر کرد.
به گفته «اندرو مککلار»، مدیر عامل اتاق بازرگانی و صنعت استرالیا، رها کردن سریع زغالسنگ یا گاز برای تجارت “بسیار مخرب” خواهد بود و اهداف پیشنهادی حزب سبزها را “کاملاً غیر واقعی” میداند.
بر اساس این گزارش، در هفته جاری این هفته، پارلمان لایحه مربوط به تغییرات اقلیمی را تصویب کرد که بر اساس آن کاهش ۴۳ درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۳۰ الزامی است.
این در حالیست که «آنتونی آلبانیز»، نخست وزیر فعلی استرالیا میخواهد ۲۰ میلیارد دلار برای عملیات ارتقای ضروری و سریع شبکه کشوری برق به انرژی تجدیدپذیر، هزینه کند که این مساله موجبات کاهش استفاده از سوختهای فسیلی را در این کشور به دنبال خواهد داشت.
به گزارش پایگاه خبری ژاپن تایمز، در حال حاضر مقامات استرالیا میکوشند اقداماتی را برای مبارزه با تغییرات اقلیمی انجام دهند.
مککلار می گوید: «هیچ مسیر قابل تصوری بدون تحمیل هزینههای بسیار قابل توجهی بر اقتصاد وجود ندارد. من فکر می کنم که این یک بار دیگر خطر شکست اجماع را به همراه خواهد داشت.»
اما استرالیا یکی از آسیبپذیرترین کشورها در برابر تغییر اقلیم است.
موریسون که به حمایت از استخراج زغالسنگ شهرت دارد، یکبار تکهای زغالسنگ را با خود به مجلس آورده بود و از تعهد به توقف استفاده از سوختهای فسیلی خودداری کرد.
استرالیا در سالهای اخیر خشکسالی شدید، آتشسوزیهای طبیعی بیسابقه، چند سال پیاپی سیلهای ویرانگر، و شش رویداد رنگباختگی در دیواره بزرگ مرجانی را تجربه کرده است.
در زمان موریسون، استرالیا تنها کشوری بود که در بررسی سیاستهای آب و هوایی بین ۶۰ کشور و اتحادیه اروپا که توسط شاخص عملکرد تغییرات آب و هوایی انجام شد، امتیاز صفر را کسب کرد.
اکنون باید منتظر ماند و دید آیا نخست وزیر فعلی استرالیا تا چه می تواند در زمینه مبارزه با تغییرات اقلیمی موفق عمل کند.